Jakie objawy wskazują na zakażenie gronkowcem?

Do zakażeń wywoływanych przez bakterie może dojść wskutek niedostatecznej higieny. Na zakażenie się gronkowcem najbardziej są narażone osoby o osłabionej odporności, długotrwale leczone antybiotykami i po zabiegach operacyjnych. Leczenie jest trudne, ze względu na to, że ten rodzaj bakterii jest odporny na wiele antybiotyków.

Spis treści:

---

1. OBJAWY ZAKAŻENIA GRONKOWCEM
2. JAK DOCHODZI DO ZAKAŻENIA GRONKOWCEM?
3. LECZENIE ZAKAŻEŃ GRONKOWCEM
4. CO ZROBIĆ, ABY UNIKNĄĆ ZAKAŻENIA GRONKOWCEM?

Spis treści

---

1. Objawy zakażenia gronkowcem
2. Jak dochodzi do zakażenia gronkowcem?
3. Leczenie zakażeń gronkowcem
4. Co zrobić, aby uniknąć zakażenia gronkowcem?

Gronkowiec jest bakterią odporną na działanie większości antybiotyków i wysokich temperatur. Najczęściej występuje w gardle, nosie, pochwie lub na skórze. Nieleczony może powodować choroby skóry, zapalenie płuc, opon mózgowo-rdzeniowych, a w ostateczności sepsę. Najbardziej narażone są osoby o obniżonej odporności, z chorobami przewlekłymi, stosujące używki, źle odżywiające się czy kobiety w ciąży.

Kup w aptece: Preparaty na odporność u kobiet w ciąży

OBJAWY ZAKAŻENIA GRONKOWCEM

Gronkowiec to bakteria Gram-dodatnia, która jest trudna w leczeniu, ponieważ wykazuje odporność na większość antybiotyków oraz na wysokie temperatury. Objawy gronkowca mogą być miejscowe lub ogólnoustrojowe. Wszystko zależy od miejsca jego występowania. W przypadku zakażeń skórnych do objawów zalicza się:

• zaczerwienienie skóry,

• pękanie,

• ból.

Gronkowiec skórny może powodować zmiany takie, jak: ropień, czyrak, zakażenie skóry i tkanek miękkich, a także zapalenie spojówek. U kobiet w ciąży i karmiących piersią może wywoływać zapalenie sutka. W przypadku zakażenia ogólnoustrojowego może on powodować choroby takie, jak: zapalenie płuc, sepsa, zapalenie wsierdzia czy opon mózgowych. 

U dzieci najczęściej występuje gronkowiec złocisty, który atakuje gardło oraz nos, przez co pojawiają się powracające infekcje, trudne do wyleczenia. Dzieci oraz osoby ze słabszym układem odpornościowym są bardziej narażone na zarażenie się gronkowcem, który może zaatakować cały organizm.

Przeczytaj również: Gronkowiec złocisty – przyczyny, objawy i leczenie zakażenia

JAK DOCHODZI DO ZAKAŻENIA GRONKOWCEM?

Do zarażenia może dojść na wiele sposobów. Wyróżnia się kilka głównych możliwości, takich jak:

• droga kropelkowa,

• spożywanie zakażonego pokarmu,

• skaleczenie lub otwarta rana,

• niewystarczająca higiena osobista,

• długotrwałe leczenie, np.antybiotykami,

• choroby przewlekłe, osłabiające układ odpornościowy.

Nosiciele gronkowca przez długi czas mogą nie wiedzieć, że są zarażeni tą bakterią, ponieważ często nie daje ona żadnych objawów. Bakteria przez wiele lat może być uśpiona i dopiero po czasie aktywować się.

W warunkach szpitalnych może dojść do zakażenia gronkowcem, w szczególności u osób, które miały wykonywane zabiegi chirurgiczne, cewnikowanych, po długiej antybiotykoterapii, a także tych, u których nastąpiło przerwanie ciągłości skóry. Bakteria najczęściej jest przenoszona przez dotykanie zakażonych przedmiotów oraz wskutek kontaktów z nosicielami. Nie tylko w szpitalach i przychodniach można zarazić się gronkowcem. Wysokie prawdopodobieństwo istnieje również w miejscach takich, jak baseny, siłownie, kąpieliska, a także wszędzie tam, gdzie przebywa dużo ludzi w jednym czasie.

Gronkowiec może atakować układ oddechowy, moczowy i pokarmowy. Jego zaraźliwość jest określana jako duża. Do zakażeń dochodzi podczas obniżonej odporności, czyli np. w przebiegu przeziębienia czy infekcji, po operacji, u osób z chorobami przewlekłymi.

Przeczytaj także: Jak wzmocnić organizm po chorobie?

LECZENIE ZAKAŻEŃ GRONKOWCEM

Leczenie gronkowca jest trudne ze względu na jego odporność na wiele antybiotyków. Sposób leczenia powinien być dobrany indywidualnie do każdego pacjenta, z uwzględnieniem jego wieku, innych chorób czy miejsca występowania. Przed wdrożeniem odpowiednich leków warto wykonać antybiogram, który pomoże w wykryciu wrażliwości bakterii na zastosowanie konkretnego antybiotyku. Równie istotne w ustaleniu zakażenia jest wykonanie wymazu i przeprowadzenie badania na posiew. W zależności od miejsca występowania bakterii materiał pobiera się z nosa, gardła, pochwy czy zmian skórnych. 

Pobrane próbki potrzebują ok. 24–48 godzin, aby mogły się namnożyć i potwierdzić zakażenie gronkowcem. Niekiedy wymazy są pobierane z wielu miejsc – wtedy diagnostyka jest dokładniejsza.

CO ZROBIĆ, ABY UNIKNĄĆ ZAKAŻENIA GRONKOWCEM?

Gronkowcem najłatwiej zarazić się drogą pokarmową, poprzez kontakt z nosicielem lub zakażonym przedmiotem. Bakteria często występuje w żywności, która jest źle przechowywana lub spożywana po terminie. Pierwszym objawem takiego zakażenia są problemy z układem pokarmowym. Dlatego ważne jest, aby nie spożywać produktów po dacie przydatności do spożycia oraz niewiadomego pochodzenia. 

Warto zadbać o podstawową higienę osobistą. Aby zminimalizować szanse na zarażenie się gronkowcem, należy często myć ręce przy użyciu ciepłej wody i mydła. Równie ważna jest higiena całego ciała. Można również wdrożyć działania profilaktyczne, mające na celu wzmocnienie odporności organizmu. Bardzo istotne są: stosowanie zdrowej, zbilansowanej diety, regularna aktywność fizyczna, odpowiednia ilość snu oraz uzupełnienie braków witamin i mikroelementów, które występują w organizmie.

Sprawdź ofertę: Witaminy i minerały

Bibliografia