Czym jest ropień i jakie są jego objawy?

Spis treści

1. Ropień na skórze
2. Ropień zęba
3. Ropień okołomigdałkowy
4. Ropień mózgu
5. Ropień odbytu

Ropień jest zmianą, w której gromadzi się treść ropna. Jest on wyraźnie odgraniczony od zdrowych tkanek. Często otacza go torebka, która zapobiega przedostawaniu się jego zawartości na zewnątrz. Wokół ropnia zwykle rozwija się stan zapalny. Pojawiają się też dolegliwości bólowe. Do powstania ropnia prowadzi infekcja bakteriami beztlenowymi i gronkowcowymi. Najczęściej jest to zakażenie miejscowe, ale może też dojść do przeniesienia się patogenów z innych miejsc ciała. Treść ropna pochodzi z rozpuszczonych bakterii, mas martwiczych oraz białych krwinek (głównie makrofagów i granulocytów). Ropień wymaga leczenia. Przypadki, w których zanika samoistnie, są rzadkie.

Przeczytaj: Czyrak, jak powstaje, jak się go leczy?

Ropień na skórze

Często obserwuje się ropień na skórze. Zbiornik z treścią ropną może pojawić się niemal w każdym miejscu. U wielu osób występuje w okolicy mieszków włosowych. Jego przyczyną jest zablokowanie ujścia gruczołów łojowych, co sprzyja namnażaniu się tam bakterii. W efekcie pod skórą zbiera się ropa, a wokół ropnia rozwija się stan zapalny. Skóra ulega zaczerwienieniu, jest ucieplona i boli pod wpływem ucisku. Niekiedy pojawia się gorączka.

Sprawdź ofertę: Leki przeciwgorączkowe

Ropień może być także skutkiem urazu lub obecności ciała obcego. Często można go zaobserwować w miejscu wkłucia drzazgi. Zdarza się też, że jest on konsekwencją nieprawidłowo przeprowadzonej iniekcji domięśniowej.

Leczenie ropnia na skórze polega na jego nacięciu i usunięciu treści ropnej. Odbywa się to w znieczuleniu miejscowym, dlatego pacjent nie czuje dyskomfortu i bólu. Zabieg jest przeprowadzany przez chirurga. Zwykle nie jest konieczne, aby pozostać w szpitalu. Wiele zależy jednak od umiejscowienia ropnia oraz ogólnego stanu chorego.

Kup w aptece: Na rany u dzieci

Ropień zęba

Częstą przypadłością jest także ropień zęba. Rozwija się on w tkankach okołowierzchołkowych. Pojawia się on na skutek infekcji bakteryjnej w jamie ustnej (np. próchnicy). Może być też wynikiem nieprawidłowo przeprowadzonych zabiegów stomatologicznych (np. leczenia kanałowego). O jego wystąpieniu świadczy silny ból o charakterze pulsującym, który zwykle promieniuje do głowy. Ropień zęba leczy się zabiegowo pod osłoną antybiotyków.

Ropień okołomigdałkowy

Ropień okołomigdałkowy jest zlokalizowany między migdałkiem podniebiennym a boczną ścianą gardła. Zwykle pojawia się tylko z jednej strony. W większości przypadków występuje u dorosłych – zachorowania wśród dzieci są rzadkie. Ropień okołomigdałkowy jest powikłaniem nieleczonej anginy. Szczególnie narażone są osoby, które jednocześnie cierpią na choroby zębów i dziąseł.

Objawy ropnia okołomigdałkowego początkowo nie są charakterystyczne. Jako pierwszy pojawia się ból gardła. Po kilku dniach ulega on nasileniu. Dochodzą też inne dolegliwości: gorączka, dreszcze, niemożność otworzenia ust, obrzęk twarzy z jednej strony, trudności z połykaniem, powiększenie węzłów chłonnych, brzydki zapach z ust. Leczenie ropnia okołomigdałkowego wymaga podawania antybiotyków. Jeżeli terapia nie przynosi oczekiwanych efektów, konieczne jest nacięcie ropnia i drenaż.

Ropień mózgu

Ropień mózgu może być powikłaniem infekcji bakteryjnych, które rozwijają się w innych częściach ciała (np. zapalenia zatok). Zdarza się, że jest on skutkiem urazu mechanicznego głowy. Objawy ropnia mózgu są związane ze wzrostem ciśnienia śródczaszkowego. Zalicza się do nich: wymioty, ból głowy, a niekiedy też zaburzenia świadomości. Zwykle obecne są też gorączka i objawy neurologiczne (np. zaburzenia mowy), których rodzaj zależy od lokalizacji ropnia. Leczenie ropnia mózgu opiera się na antybiotykoterapii i działaniach zmierzających do złagodzenia objawów, a także jego chirurgicznym usunięciu.

Przeczytaj również: Jak zapobiegać próchnicy i jak ją leczyć?

Ropień odbytu

Ropień odbytu jest zlokalizowany w okolicy odbytu lub odbytnicy. Przyczyną zakażenia mogą być: uraz mechaniczny, seks analny, obecność ciała obcego w odbycie, choroby przewlekłe przewodu pokarmowego (np. choroba Leśniowskiego-Crohna).

Objawy ropnia odbytu to:

• ból lub obrzęk w okolicy odbytu,

• osłabienie,

• gorączka,

• zaczerwienienie skóry w okolicy odbytu.

Leczenie ropnia odbytu polega na jego nacięciu i usunięciu treści ropnej. Odbywa się to w znieczuleniu miejscowym. U niektórych chorych konieczny jest zabieg chirurgiczny. Gdy dochodzi do powikłań, wdraża się antybiotykoterapię.

Bibliografia