Dieta na trądzik różowaty – czego unikać?

Spis treści:

1. Dieta w profilaktyce trądziku różowatego
2. Czego nie jeść przy trądziku różowatym
3. Trądzik różowaty, jakie suplementy warto przyjmować?
4. Trądzik różowaty, objawy i przyczyny
5. Trądzik różowaty, jak się go leczy?

Dieta w profilaktyce trądziku różowatego 

Dieta dla osób z trądzikiem różowatym powinna opierać się na zasadach zdrowego odżywiania z uwzględnieniem większej ilości pokarmów, które dzięki swojemu działaniu mogą wspomagać proces leczenia. Ponieważ jest to choroba o podłożu zapalnym, w pierwszej kolejności zaleca się spożywać produkty, które mają za zadanie ten stan łagodzić.  

Przeczytaj: Trądzik różowaty, objawy, przyczyny

Produkty spożywcze, które wykazują działanie przeciwzapalne to: 

• warzywa liściaste (jarmuż, sałata), 

• brokuły, 

• brukselka, 

• owoce jagodowe (jagody goji, borówki, maliny, porzeczki),

• granat, 

• olej lniany, 

• oliwa z oliwek, 

• świeże tłuste ryby, 

• siemię lniane. 

W tego typu diecie powinno się zwrócić uwagę na niektóre dodatkowe składniki, które wykazują korzystny wpływ na stan skóry. Są to: 

• cynk – wpływa na zwalczanie wolnych rodników, wspiera regenerację naskórka. Wykazuje również działanie przeciwzapalne. Znajduje się m.in. w kaszach, pestkach dyni, rybach, nasionach słonecznika. 

• selen – jest silnym antyoksydantem oraz wspiera układ immunologiczny. Jest on obecny przede wszystkim w rybach i owocach morza, jajkach, kaszach czy orzechach. 

• witamina B3 – łagodzi stan zapalny i poprawia elastyczność skóry. Obecna jest  w rybach, migdałach, produktach zbożowych i kaszach. 

• kwasy tłuszczowe omega 3 – regulują wydzielanie sebum, redukują stan zapalny oraz mogą wykazywać działanie przeciwbakteryjne. Znajdują się w tłustych rybach morskich, siemieniu lnianym, oleju lnianym.  

• witamina E – zmniejsza zaczerwienienie skóry, zwalcza wolne rodniki, wspomaga regenerację. Dobre źródła tej witaminy to: kiełki, migdały, oliwa z oliwek, olej rzepakowy, nasiona słonecznika. 

Poza wyborem właściwych produktów spożywczych zalecane jest wypijanie ok. 2 l wody dziennie, jedzenie potraw o umiarkowanej temperaturze, wykorzystywanie takich techniki kulinarne jak: gotowanie w wodzie i na parze, pieczenie w folii czy pod przykryciem, duszenie bez obsmażania. 

Czego nie jeść przy trądziku różowatym 

Niektóre produkty spożywcze mogą zaostrzać przebieg choroby lub utrudniać proces leczenia. Z diety przede wszystkim należy wykluczyć: 

• ostre przyprawy (pieprz, papryka chilli, cynamon), 

• alkohol, 

• fastfoody, 

• słodzone napoje, 

• słone przekąski,

• słodycze. 

Dodatkowo nie zaleca się spożywania bardzo gorących potraw i napojów. Co ważne, ograniczeniu podlegają również produkty, które w swoim składzie posiadają spore ilości histaminy. Histamina natomiast może potęgować zaczerwienienie. W tym przypadku również zaleca się ograniczyć ich spożycie. Te produkty to: 

• pomidory, 

• szpinak, 

• cytrusy, 

• bakłażany, 

• sery pleśniowe i długodojrzewające, 

• czekolada, 

• konserwy, 

• wędzone mięso i ryby, 

• sos sojowy. 

Trądzik różowaty, jakie suplementy warto przyjmować? 

Przyjmowanie jakichkolwiek suplementów powinno być omówione z lekarzem prowadzącym. Mogą one wchodzić w interakcje z lekami, które są niezbędne podczas kuracji leczniczej. Poza tym niektóre z nich spożywane w dużych dawkach (zwłaszcza selen) mogą wykazywać działanie toksyczne. Większość składników pokarmowych powinno się dostarczać wraz z dietą. Jeżeli z jakichś przyczyn jest to utrudnione, warto rozważyć suplementację.  

Suplementy polecane w trądziku różowatym: 

• kwasy tłuszczowe omega-3,

• witamina C, A, D, E,

• witaminy z grupy B,

• cynk, 

• probiotyki, 

• suplementy ziołowe. 

Odpowiednio dopasowana dieta jest elementem profilaktyki trądziku różowatego, a także składową schematu leczenia. Wybierając produkty spożywcze do codziennego jadłospisu, warto skupiać się szczególnie na tych, które wykazują działanie przeciwzapalne oraz wspierające regenerację skóry twarzy.  

Trądzik różowaty, objawy i przyczyny

Trądzik różowaty jest częstym problemem dermatologicznym osób dorosłych w wieku od 30 do 60 lat. Badania pokazują, że nawet do 10% populacji może się z nim zmagać. Dotyka on częściej kobiet, jednakże cięższy przebieg trądziku różowatego obserwuje się głównie u mężczyzn. Charakterystycznymi objawami dla trądziku różowatego są zaczerwienienia twarzy zlokalizowane zwłaszcza na policzkach, czole i brodzie. Towarzyszą im wykwity grudkowe i krostkowe. Naukowcy do tej pory nie znaleźli jednoznacznej przyczyny tej choroby. Uważa się, że odpowiadają za nią zaburzenia o podłożu immunologicznym, genetyka oraz czynniki środowiskowe.

Warto pamiętać, że trądzik różowaty to nie tylko kwestia dermatologiczna. Z jednej strony niektórym osobom dotkniętym tym schorzeniem towarzyszą zaburzenia nastroju, poczucie niskiej samooceny, a nawet stany depresyjne. Są one często wycofane i unikają kontaktów społecznych. Z drugiej strony natomiast zauważono, że za rozwój i zaostrzenie tej choroby mogą odpowiadać również niektóre pokarmy. Dlatego po konsultacji z dermatologiem, warto zasięgnąć dodatkowo porad kilku innych specjalistów m.in. psychologa, a także dietetyka. 

Trądzik różowaty, jak się go leczy? 

O tym, jak leczyć trądzik różowaty decyduje głównie lekarz dermatolog. Schemat terapii jest indywidualny i powinien być dostosowany pod stopień nasilenia, umiejscowienie zmian i ich rodzaj oraz inne objawy towarzyszące. Leczenie trądziku różowatego opiera się na zastosowaniu preparatów miejscowych (np. metronidazol, kwas azelainowy), leków doustnych, wdrożeniu właściwej pielęgnacji z kosmetykami na trądzik różowaty i skórę naczynkową oraz zmianie nawyków żywieniowych. Skuteczne mogą się okazać niektóre zabiegi wykonywane na skórze, takie jak np. fototerapia, elektroterapia czy krioterapia. W bardzo ciężkich odmianach trądziku różowatego konieczna może być interwencja chirurgiczna. 

Bibliografia