Mężczyzna trzymający się za twarz oraz trzymający zęba w palcach
Zdrowie i uroda Dominika Adamczyk
Sprawdź pełną ofertę Aptelia.pl
Przeczytane 83419 razy

Skrzep po wyrwaniu zęba – czym jest?

Każdy z nas chociaż raz miał styczność z zabiegiem ekstrakcji zęba. Mógł on dotyczyć nas samych, członków rodziny czy znajomego.  Zazwyczaj gojenie się rany poekstrakcyjnej trwa 5-7 dni. Aby przebiegało ono w prawidłowy sposób, niezbędne jest spełnienie kilku czynników. Jednym z nich jest konieczność pojawienia się w obrębie pustego zębodołu specjalnego skrzepu. Ten niewielki element jest kluczowy w prawidłowym przebiegu procesu gojenia.  

Spis treści:


  1. Skrzep po wyrwaniu zęba - czym jest?
  2. Jak wygląda skrzep po wyrwaniu zęba?
  3. Kiedy odpada skrzep po wyrwaniu zęba?
  4. Jak przyspieszyć gojenie ran po ekstrakcji zęba?

Skrzep po wyrwaniu zęba – czym jest? 

Pojawiający się po wyrwaniu zęba skrzep to nic innego jak zbita, zaschnięta krew. To zupełnie naturalne, że w wyniku ekstrakcji uszkodzone zostają nie tylko elementy odpowiadające za utrzymanie zęba, ale też pobliskie tkanki miękkie oraz małe naczynia krwionośne. Efektem tego jest wypełnienie się zębodołu krwią, która po zaschnięciu przybiera formę skrzepu. Zawiera on w sobie elementy morfotyczne krwi, w których znajdują się między innymi czynniki odpowiadające za inicjowanie procesów gojenia, tworzenia nowej tkanki łącznej oraz regenerację naczyń krwionośnych.  Dlatego tak ważne jest, aby nie usuwać skrzepu po ekstrakcji i aby zadbać o to, aby nie wypadł czy nie wypłukał się zbyt wcześnie. Skrzep po wyrwaniu zęba powinien pozostać w miejscu ekstrakcji przez kilka dni.

Skrzep jest naturalną barierą, która oddziela uszkodzone tkanki od środowiska jamy ustnej. Stanowi on swojego rodzaju opatrunek, który jest niezbędny dla prawidłowej regeneracji tkanek.   

Przeczytaj: Usuwanie zębów mądrości. Jak przebiega ekstrakcja ósemek?

Jak wygląda skrzep po wyrwaniu zęba? 

Skrzep, który wypełnia zębodół po ekstrakcji zęba przybiera różne formy, w zależności od etapu gojenia.  

W pierwszej fazie gojenia, w której dochodzi do rozwoju procesu zapalnego, skrzep ma czerwoną barwę i strukturę odpowiadającą zaschniętej, zastygniętej krwi. W takiej formie utrzymuje się ok. 3-5 dni, czyli przez cały okres zapalnej fazy gojenia. Pacjenci mogą odczuwać w tym czasie znaczne dolegliwości bólowe. Może też wystąpić niewielka opuchlizna lub zaczerwienienie okolicy, w której dokonywano zabieg.  

skrzep po wyrwaniu zęba wygląd

Warto zaznaczyć, że okres pierwszej fazy jest szczególnie istotny dla poprawnego przebiegu gojenia. W trakcie jego trwania należy zwracać szczególną uwagę na to, aby skrzep nie wypadł z zębodołu! 

Kolejną fazą gojenia jest tzw. faza włóknika. Skrzep zaczyna być pokryty białawym nalotem, który stanowią kolagenowe włókna. Przyspieszają one odbudowę tkanek miękkich, poprzez bezpośredni wpływ na regenerację tkanki łącznej. Kolagen ma także istotne znaczenie w odbudowie uszkodzonych podczas zabiegu naczyń krwionośnych. 

Zwykle po około 3 tygodniach od przeprowadzonego zabiegu rana zaczyna pokrywać się miękką tkanką, tworząc bliznę. Pozostałe zabiegi gojenia, zwłaszcza tkanki kostnej, odbywają się już pod nią, w zupełnym odgraniczeniu od środowiska jamy ustnej. Mogą one trwać nawet ponad 6 miesięcy, w zależności od tego, jakiego zęba dotyczyła ekstrakcja.  

Sprawdź ofertę: Leki na ból zęba

Powiązane produkty

Kiedy odpada skrzep po wyrwaniu zęba? 

Podczas prawidłowego przebiegu procesu gojenia nie powinniśmy mieć do czynienia z odpadnięciem skrzepu. Struktura ta w miarę postępowania procesów regeneracyjnych powinna ulegać przebudowie, przy jednoczesnym pozostaniu w obrębie zębodołu.  

Czym jest suchy zębodół?

W przypadku, kiedy skrzep niefortunnie wypadnie z zębodołu, mamy do czynienia z powikłaniem, nazywanym suchym zębodołem. Dochodzi do niego zazwyczaj podczas 2-3 doby po zabiegu. Jest to bardzo bolesna przypadłość, która wymaga interwencji lekarza. Powoduje powstanie stanu zapalnego w odsłoniętym zębodole. Dlatego też, podczas pierwszych dni po usunięciu zęba należy zachować szczególną ostrożność, z myślą o poprawnym przebiegu procesów regeneracyjnych:  

  • unikaj intensywnego szczotkowania zębów, szczególnie w okolicy, w której wykonywany był zabieg. Włókna szczoteczki mogą dostać się do zębodołu i naruszyć przyleganie znajdującego się w nim skrzepu,

  • unikaj intensywnego płukania jamy ustnej,

  • przez 2-3 dni po zabiegu zrezygnuj z przyjmowania gorących posiłków,

  • wyeliminuj palenie papierosów. Podczas zaciągania się dymem papierosowym, dochodzi do wytworzenia w jamie ustnej podciśnienia, które może skutkować wypadnięciem skrzepu. Dodatkowo palenie powoduje, że procesy gojenia przebiegają dużo trudniej i wolniej.

Przeczytaj więcej:  Czego nie wolno robić po wyrwaniu zęba?

Jak przyspieszyć gojenie ran po ekstrakcji zęba? 

Gojenie ran pozabiegowych w przypadku ekstrakcji zębów trwa zwykle 7-10 dni. Nie oznacza to, że przez cały ten czas będziemy musieli się zmagać z uporczywymi dolegliwościami bólowymi, te zwykle mijają po 4-5 dniach. Wiele osób szuka sposobu na to, aby to przyspieszyć proces gojenia. Najbardziej celne w tym przypadku jest dostosowanie się do przekazanych przez lekarza dentystę zaleceń.  

Zastosowanie wszystkich wyżej wymienionych reguł powinno zaowocować szybkim i bezproblemowym procesem gojenia rany.  

Dla osób, które szczególnie lubią przyspieszać okres rekonwalescencji, poleca się stosowanie płukanek o działaniu antyseptycznym i ściągającym. Największym powodzeniem cieszą się preparaty na bazie naturalnych składników takich jak rumianek czy szałwia. Zioła te mają ściągające działanie, dzięki czemu wpływają na zmniejszenie stanu zapalnego i ewentualnych obrzęków. Coraz większą sławą cieszą się także preparaty na bazie chlorheksydyny, jak np. Eludril. Substancja ta słynie z trójpoziomowego działania: przeciwbakteryjnego, przeciwwirusowego i przeciwgrzybiczego. Stosowanie jej pozwala na uniknięcie przykrych nadżerek i nadkażeń, do których może dochodzić podczas procesu gojenia.  

W przypadku ran, które wykazują wyjątkową oporność na procesy regeneracyjne, alternatywnie zastosować można laseroterapię. Należy jednak zaznaczyć, że opcja ta dedykowana jest dla szczególnych przypadków. W znacznej większości połączenie czasu, dyscypliny oraz ewentualnych leków jest wystarczające, do sukcesywnego przebiegu procesu gojenia.  

Bibliografia

Dominiak M., Podstawy chirurgii stomatologicznej, Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2013,

Coulthard P., Choroby błony śluzowej jamy ustnej, radiologia, chirurgia stomatologiczna, Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2011,

Szymańska-Sowula M., Chmiel K., Profilaktyka stomatologiczna, wyd. Edicon.


Wybór redakcji

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w polityce prywatności.

Zamknij