Czym jest bliznowiec i jak się go pozbyć?

Spis treści:

1. Bliznowiec (keloid) – co to dokładnie jest?
2. Blizna a bliznowiec – czym się różnią?
3. Rodzaje bliznowców
4. Czy bliznowce są niebezpieczne?
5. Czy bliznowce można z czymś pomylić?
6. Jak pozbyć się bliznowca? Bliznowiec – leczenie

Bliznowiec (keloid) – co to dokładnie jest? 

Keloid to przerosła tkanka, która może powstawać u pacjentów na skutek nieprawidłowego przebiegu pewnych procesów gojenia rany. Można też powiedzieć, że keloidy są nieprawidłową reakcją organizmu na uraz – wówczas dochodzi do nadmiernego gromadzenia się białek (takich jak kolagen typu I i fibronektyna) oraz macierzy zewnątrzkomórkowej, produkowanej przez nieprawidłowo funkcjonujące fibroblasty (są to komórki budujące skórę właściwą). Bliznowce najczęściej lokalizują się w okolicach mostka, na szyi oraz na płatkach uszu, choć oczywiście mogą pojawić się w każdym miejscu na ciele. 

Blizna a bliznowiec – czym się różnią? 

Warto mieć świadomość, czym różni się blizna przerosła od keloidu. Blizna przerosła zajmuje zawsze obszar w granicach rany, a jeżeli powiększa się, to odpycha od siebie brzegi rany. Z kolei keloidy zajmują skórę prawidłową, niezmienioną, nie powstają tylko w granicach rany. Są to zmiany bardziej rozległe. Blizny, w tym blizny przerosłe, mogą wykazywać z czasem tendencję do zanikania, czego raczej nie obserwujemy w przypadku bliznowców. Bliznowce charakteryzują się również tym, że mogą powracać po leczeniu chirurgicznym oraz pojawiają się częściej u osób z ciemniejszą karnacją.    

Rodzaje bliznowców 

• Bliznowiec samoistny 

W literaturze możemy znaleźć podział na bliznowce samoistne i wtórne. Keloidy samoistne powstają – jak sama nazwa wskazuje – samoistnie, bez towarzyszącego urazu i pojawienia się rany. Niektórzy badacze uważają jednak, że ta odmiana keloidów jest poprzedzona małymi urazami, które nie zostały zauważone.  

• Bliznowiec wtórny 

Bliznowiec wtórny powstaje na skutek działania pewnego czynnika sprawczego, którym może być uraz, zabieg operacyjny (na przykład bliznowiec po cięciu cesarskim u kobiet). Inne, możliwe przyczyny powstawania bliznowców, które podają pacjenci to: 

• bliznowiec po operacji cieśni nadgarstka, 

• bliznowiec po kolczyku, bliznowiec po piercingu,  

• bliznowiec po szczepieniu – szczepienie też jest traktowane jako narażenie na uraz, 

• bliznowiec po operacji tarczycy, 

• bliznowiec po nacięciu krocza,  

• bliznowiec po usunięciu pieprzyka (w medycznym mianownictwie – po usunięciu znamienia barwnikowego).

Bliznowce mogą także pojawić się po ciężkim trądziku, czy też po oparzeniach.

Przeczytaj także: Blizna po cesarskim cięciu

Czy bliznowce są niebezpieczne? 

Warto mieć świadomość, że w wielu przypadkach bliznowce to nie tylko problem natury estetycznej. Keloidy ze względu na swoją lokalizację mogą czasami utrudniać wykonywanie niektórych ruchów oraz wiązać się z przykrymi dolegliwościami, o których więcej przeczytamy poniżej.  

W przeciwieństwie do blizn przerosłych, keloid może wiązać się z występowaniem różnych nieprzyjemnych dolegliwości, takich jak ból, dyskomfort, czy świąd. Pacjenci borykający się z problemem bliznowca często podają też pojawianie się uczucia napięcia w obrębie zmian.  

Czy bliznowce można z czymś pomylić? 

Keloid czy ziarnina? Keloid to nie to samo, co ziarnina. Ziarniną nazywamy tkankę łączną, powstającą podczas gojenia się rany. Jest bogata w naczynia krwionośne i wypełnia miejsce, gdzie doszło do uszkodzenia tkanki.  

Czy bliznowiec to rak? Bliznowiec to nie rak – nie ma on cech złośliwości. Bliznowce przez niektórych badaczy są uważane za łagodne nowotwory, wywodzące się z tkanki łącznej. Jednak zdecydowanie nie są to raki, czyli nowotwory złośliwe (powstające z tkanki nabłonkowej). Keloidy nie mają tendencji do niszczenia tkanek i przerzutowania.  

Jak pozbyć się bliznowca? Bliznowiec – leczenie 

Leczenie bliznowca jest trudnym zadaniem, jednak współczesna medycyna daje nam coraz więcej możliwości terapii tej przypadłości. Poniżej krótka charakterystyka najczęściej stosowanych metod leczenia.  

Plastry, kremy, maść na bliznowce 

W terapii keloidów zastosowanie znajdują specjalne plastry i żele silikonowe. Plastry na bliznowce, wykonane z silikonu, stosuje się typowo w celu ucisku zmiany (przez około 12 godzin dziennie). Leczenie tego rodzaju preparatami trwa nawet do 6 lub 12 miesięcy, a najlepsze efekty osiąga się, gdy zmiany są jeszcze stosunkowo świeże.

Sprawdź ofertę: Preparaty na blizny

Laserowe usuwanie bliznowców 

Jest to terapia wykorzystująca wiązkę lasera. Uważa się, że metoda ta działa poprzez wywoływanie w tkance miejscowego niedotlenienia, co prowadzi do zwiększenia stężenia kwasu mlekowego, czego konsekwencją jest wzrost aktywności enzymu kolagenazy, który rozkłada nieprawidłowo nagromadzony kolagen. Laseroterapia jest jedną z najczęściej stosowanych metod leczenia bliznowców.  

Inne zabiegi kosmetyczne lub medyczne 

W leczeniu bliznowców wykorzystuje się także takie metody lecznicze jak: 

• krioterapia – jest to metoda polegająca na zamrażaniu tkanek z wykorzystaniem ciekłego azotu;  

• doogniskowe iniekcje glikokortykosteroidów – taka procedura pozwala na zmniejszenie syntezy kolagenu i zmniejszenie stanu zapalnego, co daje szansę na spłaszczenie i zmniejszenie zmian. Co ciekawe, pojawiają się także doniesienia o skuteczności łącznego podawania w miejscowej iniekcji sterydów i toksyny botulinowej typu A;  

• terapia kompresyjna – czyli uciskowa. Polega na wykorzystaniu ucisku do wywołania niedokrwienia w tkance, co z kolei zwiększa aktywność kolagenazy;  

• postępowanie chirurgiczne – trzeba zaznaczyć, że związane jest z ryzykiem nawrotów zmian.  

Bliznowce – domowe sposoby 

Usuwanie bliznowców domowymi metodami może wiązać się z wystąpieniem powikłań, nadkażeń bakteryjnych i przede wszystkim: bywa nieskuteczne. Jeżeli mamy problem z keloidem, warto odwiedzić lekarza, a najlepiej specjalistę chirurgii plastycznej lub medycyny estetycznej, który zaproponuje nam odpowiednią formę terapii.

Bibliografia