Opryszczka wargowa na ustach kobiety
Zdrowie i uroda Agata Oleszkiewicz
Sprawdź pełną ofertę Aptelia.pl
Przeczytane 7767 razy

Opryszczka wargowa – przyczyny, przebieg, leczenie

Przyczyny powstania opryszczki wargowej to infekcje wirusa HSV1 o charakterze wrodzonym lub nabytym. Zmiana manifestuje się zespołem miejscowych i ogólnych objawów. Ma tendencję do nawrotów, dlatego oprócz leczenia niezbędna jest kompleksowa profilaktyka.

Spis treści


  1. Co to jest opryszczka wargowa?
  2. Od czego robi się opryszczka wargowa?
  3. Jak należy leczyć opryszczkę wargową?

Szczególnie niebezpieczna bywa opryszczka wargowa w ciąży. Chorobotwórczy patogen może zostać przekazany dziecku już w życiu płodowym lub w okresie okołoporodowym. Istnieje ryzyko wystąpienia groźnych powikłań zdrowotnych u dziecka. Zwalczanie wirusa trwa około 10 dni i obejmuje wiele metod.

Sprawdź ofertę: Leczenie opryszczki 

Co to jest opryszczka wargowa?

Opryszczka wargowa, zwana powszechnie „zimnem”, „febrą” lub „skwarkiem”, to przypadłość o podłożu wirusowym, manifestująca się zespołem nieprzyjemnych objawów, zlokalizowanych głównie w okolicy ust. Dominujące są miejscowe pęcherze wypełnione płynną treścią oraz nadżerki pokryte strupkami, mające tendencję do pękania i sączenia. Zmiany zlokalizowane są na błonie śluzowej jamy ustnej oraz na skórze okolicy okołowargowej.

Przeczytaj: Opryszczka u dzieci i dorosłych

Cechą charakterystyczną choroby jest zdolność reaktywacji po okresie utajenia, co oznacza, że nieprzyjemne dolegliwości mogą nawracać w sprzyjających ku temu okolicznościach. Początek zimna na ustach bywa bezobjawowy. Z czasem nadchodzi uczucie ograniczonego do jednego miejsca pieczenia, mrowienia i świądu. Skóra staje się napięta i obrzmiała, a w krótkim czasie pojawia się pojedyncza grudkowata zmiana lub jest ich kilka obok siebie. Tempo ich wysiewu jest dynamiczne, ale w ciągu około 10 dni pęcherzyki w formie bolących nadżerek stopniowo ustępują.

Objawy opryszczki na ustach bywają szczególnie uciążliwe u dzieci do 5. roku życia. Dzieci często ulegają nieodpartej chęci drapania pęcherzy, co sprzyja rozprzestrzenianiu się wirusa na inne części ciała, w tym na dłonie, nos i oczy. Opryszczka wargowa u dziecka może dodatkowo wywoływać gorączkę, osłabienie i powiększenie węzłów chłonnych. Bywa też przyczyną trudno gojących się owrzodzeń.

Chorobotwórczy patogen po przedostaniu się do organizmu i ustąpieniu ostrej fazy ataku bytuje w komórkach nerwu trójdzielnego. Choć jego obecność u ludzi jest powszechna i zwykle niegroźna, to opryszczka wargowa w ciąży bywa zagrożeniem dla zdrowia i życia dziecka, dlatego nie należy jej bagatelizować.

Przeczytaj: Zimno w nosie, czy jest groźne?

Od czego robi się opryszczka wargowa?

Jej obecność uwarunkowana jest wirusem z rodziny Herpes simplex typu 1. Okres jego inkubacji może trwać 20–25 dni, lecz zwykle pierwszych objawów można doświadczyć już po 6–8 dniach od zakażenia bądź aktywacji utajonej postaci patogenu.

Charakterystyczną cechą mikroorganizmu jest stan uśpienia w organizmie gospodarza i bytowanie w nim przez całe jego życie. Atak nieprzyjemnych dolegliwości następuje w sprzyjających ku temu okolicznościach. Jest nim osłabienie układu odpornościowego różnej etiologii. Nawracające zimno na ustach bywa spowodowane m.in. przez zmiany hormonalne, urazy, przeziębienie, przewianie i przegrzanie.

Czynnikami bywają też stres i przemęczenie, niedożywienie czy menstruacja. Wirus opryszczki wargowej może być przekazany w ciąży dziecku, lecz najczęściej infekcja ma charakter nabyty na drodze bezpośredniego kontaktu ze skórą lub błonami śluzowymi nosiciela. Przeniesienie wirusa odbywa się też za pośrednictwem śliny, łez i wydzielin z dróg moczowo-płciowych.

Przeczytaj również: Jak należy leczyć opryszczkę w nosie i czym grozi jej bagatelizowanie?

Powiązane produkty

Jak należy leczyć opryszczkę wargową?

Opryszczka na ustach zwykle ustępuje samoistnie, jednak aby skrócić czas jej trwania, złagodzić dyskomfort związany z obecnością pęcherzy, a także zapobiec powikłaniom, farmakoterapię i postępowanie objawowe warto wprowadzić jeszcze w okresie prodromalnym. W celu neutralizacji wirusa stosuje się leki przeciwwirusowe w formie tabletek doustnych oraz maści, kremów i żeli zewnętrznych.

Wyroby zawierają substancje aktywne o działaniu hamującym namnażanie patogenu. Ponadto łagodzą miejscowe dolegliwości i przyspieszają gojenie się ran. Farmakoterapia tego typu zwykle trwa 5 dni, w odróżnieniu od często nawracającej formy choroby, która wymaga przewlekłego podawania leków. Jej uzupełnieniem mogą być specjalne plastry. Maskują one nieestetycznie wyglądające zmiany i jednocześnie zabezpieczają je przed perforacją czy drapaniem.

Przeczytaj: Domowe sposoby na opryszczkę wargową

Kurację warto urozmaicić domowymi sposobami. Przede wszystkim należy unikać przebijania i dotykania zmian. W celu złagodzenia objawów dobrze jest sięgnąć po roślinne napary, z których wykonuje się miejscowe kompresy. Najlepsze zioła na opryszczkę wargową o dobroczynnym działaniu kojącym i antyhistaminowym to: rumianek, tymianek, skrzyp polny, melisa i kora wierzby. Zmiany skórne można też przecierać aloesem.

Ponadto warto pomyśleć o wsparciu układu odpornościowego zbilansowaną dietą bądź suplementacją. To szczególnie ważne na nawracającą postać choroby. Rokowania są pomyślne, zwłaszcza jeśli leczenie opryszczki wargowej zostanie rozpoczęte w pierwszej dobie choroby lub wcześniej.

Bibliografia

Groeber U., Opryszczka wargowa, MedPharm, Wrocław 2015.

Janiec W., Kompendium farmakoterapii, PZWL, Warszawa 2010.

Majewska A. i in., Wirus opryszczki pospolitej typu 1: epidemiologia i udział wirusa w zakażeniach narządów płciowych, „Nowa Medycyna” 2011, nr 1.

Lennecke K. i in., Opieka farmaceutyczna w samoleczeniu wybranych chorób, MedPharm, Wrocław 2012.

Lesiak A., Narbutt J., Kompleksowe leczenie opryszczki wargowej, „Forum Dermatologicum” 2017, nr 4.


Wybór redakcji

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w polityce prywatności.

Zamknij