Chlamydia trachomatis – przyczyny, objawy i leczenie
Seks i emocje Karolina Sęczkowska
Sprawdź pełną ofertę Aptelia.pl
Przeczytane 14142 razy

Chlamydia trachomatis – przyczyny, objawy i leczenie

Chlamydioza to choroba przenoszona drogą płciową. Niestety, bakteria Chlamydia trachomatis może wywołać poważne konsekwencje zdrowotne, a więc zapalenie cewki moczowej u kobiet i u mężczyzn. Dodatkowo choroba może doprowadzić do zapalenia szyjki macicy u pań.

Spis treści


  1. Chlamydia trachomatis – jak można się zarazić?
  2. Chlamydioza – objawy
  3. Chlamydia trachomatis – leczenie i rokowania
  4. Chlamydia trachomatis – profilaktyka

Chlamydioza to choroba weneryczna, która zwykle od razu nie daje żadnych konkretnych objawów. Dopiero po pewnym czasie dochodzi do pojawienia się różnego rodzaju nieprzyjemnych symptomów. Zgodnie ze statystykami aż 80% chorych kobiet w ogóle nie zdaje sobie sprawy z infekcji i dowiaduje się o chorobie dopiero w momencie, gdy zauważy u siebie objawy lub powikłania.

Chlamydia trachomatis – jak można się zarazić?

Chlamydia trachomatis to bakteria, która prowadzi do rozwoju choroby o nazwie chlamydioza Można uznać, że jest to jedna z najczęściej występujących chorób przenoszonych drogą płciową. Bakterie przenoszone są w trakcie stosunku płciowego, dlatego każda osoba dorosła, która jest aktywna seksualnie, może być zarażona. Zdecydowanie najczęściej infekcja występuje u osób między 21 a 25. rokiem życia, aktywnych seksualnie, współżyjących bez zabezpieczenia w formie prezerwatywy. Infekcja może także rozwinąć się u małych dzieci poprzez zakażenie w trakcie porodu. Najczęściej pacjenci dowiadują się o chorobie dopiero w momencie wystąpienia objawów. Do najważniejszych czynników ryzyka związanych z zarażeniem Chlamydia trachomatis należą:

  • współżycie seksualne bez prezerwatywy,

  • wiek od 21 do 24. roku życia,

  • częste zmienianie partnerów seksualnych,

  • inne choroby weneryczne.

Na zakażenie narażeni są także homoseksualni mężczyźni, zwłaszcza ci, którzy często zmieniają partnerów.

Chlamydioza – objawy

U zdecydowanej większości osób (w tym 75% kobiet i 50% mężczyzn) nie występują żadne objawy. W niektórych przypadkach u panów może pojawić się wydzielina z cewki moczowej, a u kobiet upławy i ból podczas oddawania moczu. Takie symptomy mogą jednak wskazywać także na inne choroby, na przykład u pań na grzybicę. Do innych objawów u kobiet należą:

  • krwawienia z pochwy,

  • krwawienie po stosunku,

  • ból stawów, a nawet spojówek.

Warto zaznaczyć, że większość symptomów pojawia się dopiero wtedy, gdy zakażenie się rozprzestrzeni. Właśnie dlatego kobiety nieposiadające stałego partnera i aktywne seksualnie powinny co roku wykonywać badanie na obecność Chlamydia trachomatis. Wykrycie tej infekcji jest szczególnie ważne w sytuacji, gdy kobieta planuje zajść w ciążę, ponieważ choroba może wywołać przedwczesny poród lub poronienie.

Okres inkubacji choroby wynosi zazwyczaj od 7 do 14 dni i wtedy pojawiają się objawy.

Przeczytaj również: Kiła - objawy i sposoby leczenia

Powiązane produkty

Chlamydia trachomatis – leczenie i rokowania

Rozpoczęcie leczenia jest możliwe dopiero po dokładnym rozpoznaniu choroby. Czasami objawy zgłaszane przez pacjentów nie są jednoznaczne i mogą wskazywać również na inne choroby lub infekcje. Właśnie dlatego ginekolog zwykle kieruje kobietę na badanie moczu i wymaz z pochwy lub wymaz z szyjki macicy. Z kolei u mężczyzn również bada się mocz oraz pobiera się wymaz z ujścia cewki moczowej. W sytuacji gdy okaże się, że u danej osoby występuje zakażenie, konieczne jest wprowadzenie terapii antybiotykowej. Leki należy przyjmować przez około 7 dni, a przez 14 dni powstrzymać się od współżycia. W przypadku poważniejszej formy choroby terapia może się wydłużyć.

Po rozpoznaniu chlamydia trachomatis warto poinformować byłych partnerów o zakażeniu, aby także oni się przebadali. Warto zaznaczyć, że przebycie tej choroby nie daje odporności, a więc można zarazić się nią ponownie. Rokowania po diagnozie zwykle są bardzo dobre, ponieważ antybiotyki dobrze radzą sobie z tego typu zakażeniami bakteryjnymi. Wczesne wykrycie choroby sprawia, że kobiety mogą zapobiec poważnym powikłaniom ze strony układu moczowego.

Warto wiedzieć: Chlamydia pneumoniae - jak uchronić się przed zakażeniem?

Chlamydia trachomatis – profilaktyka

W kontekście choroby wywoływanej przez tę bakterię szczególne znaczenie ma profilaktyka, w skład której wchodzić powinny następujące zachowania:

  • unikanie kontaktów seksualnych z różnymi partnerami,

  • stosowanie prezerwatyw,

  • zgłaszanie się z każdą infekcją do lekarza,

  • przeprowadzanie badań przesiewowych.

Warto pamiętać o tym, że wyżej opisane zalecenia sprawiają, że zmniejsza się także ryzyko zakażenia innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową, takimi jak HIV, kiła czy opryszczka narządów płciowych.

Bibliografia

  1. I. Choroszy-Król, I. Frej-Mądrzak, D. Teryks-Wołyniec, Zakażenia układu moczowo-płciowego wywoływane przez Chlamydia trachomatis w praktyce lekarza rodzinnego, „Family Medicine & Primary Care Review”, nr 2, 2011.

  2. M. Frej-Mądrzak, D. Teryks-Wołyniec, A. Jama-Kmiecik, J. Sarowska, G. Gościniak, I. Choroszy-Król, Zakażenia układu moczowo-płciowego oraz spojówek Chlamydia trachomatis u dorosłych i dzieci w latach 2012–2013, „Family Medicine & Primary Care Review”, nr 3, 2014.

  3. J. Gornowicz, Chlamydia trachomatis – charakterystyka patogenu i diagnostyka zakażeń, „Post Dermatol Alergol”, nr 25, 2008.

  4. S. Lanjouw, H.J. Ouburg, A. de Vries, K. Stary, M. Radcliffe, M. Unem, Europejskie zalecenia dotyczące postępowania diagnostycznego i leczniczego w zakażeniach Chlamydia trachomatis 2015, „Przegl. Dermatol.” nr 17, 2017.


Wybór redakcji

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w polityce prywatności.

Zamknij