Spis treści
Bezpęcherzykowy liszajec zakaźny jest bakteryjną chorobą skóry i manifestuje swoją obecność w formie wilgotnych ognisk na skórze bez innych i bardziej wyraźnych zmian, które następnie przekształcają się w strupy barwy złotej. Pęcherzykowatą odmianę choroby można z kolei rozpoznać po wiotkich wybrzuszeniach zawierające mętny płyn.
co to jest Liszajec?
Liszaj i liszajec to nazwy chorób skóry, które często są wykorzystywane zamiennie. Mimo podobieństw w nazewnictwie są to dwa różne schorzenia natury dermatologicznej. Liszaj jest przewlekłą chorobą skóry oraz błon śluzowych o nieznanym pochodzeniu, natomiast liszajec to choroba bakteryjna. Za infekcję odpowiedzialne są gronkowce, zwłaszcza gronkowiec złocisty, ale także paciorkowce, najczęściej z grupy B. Bywa też czasem tak, że liszajec zakaźny ma charakter mieszany, czyli wywołany jednocześnie przez oba rodzaje patogenów. Drobnoustroje chorobotwórcze przedostają się przez naskórek, który wcześniej uległ uszkodzeniu na przykład poprzez skaleczenie, zadrapanie lub ukąszenie owada. Zmiany skórne w postaci pęcherzykowej lub bezpęcherzykowej mogą pojawiać się niezależnie w kilku miejscach na ciele.
Kup w aptece: Kosmetyki do skóry atopowej
Choć powszechnie dolegliwość występuje głównie wśród dzieci przedszkolnych, dotyka też młodszych, ale i dorosłych. Liszajec zakaźny u dziecka czy noworodka objawami i przebiegiem nie odbiega znacznie od tych doświadczanych przez inne osoby.
Sprawdź także: Liszaj na twarzy u dziecka i dorosłego – jak wygląda?
Przyczyny i objawy liszajca zakaźnego
Bezpośrednią przyczyną wystąpienia liszajca zakaźnego jest zakażenie bakteryjne wywołane paciorkowcami lub gronkowcami. Jednak zarówno nasilenie symptomów, jak i zwiększenie ryzyka wystąpienia choroby zwiększają inne towarzyszące problemy natury dermatologicznej. Mogą to być np. atopowe zapalenie skóry czy grzybica, ale również ospa wietrzna, zakażenie wirusem opryszczki, świerzb, wszawica i kontaktowe zapalenie skóry.
Ponadto bardziej narażone na nieprzyjemności tego typu, ale też cięższy przebieg choroby oraz nawracanie zmian, są osoby przyjmujące leki osłabiające odporność. Zwiększoną podatność na pojawienie się choroby powodują również:
-
niedobór witamin i minerałów,
-
złe nawyki żywieniowe, zwłaszcza powodujące niedostatek najważniejszych składników odżywczych niezbędnych do optymalnego funkcjonowania organizmu.
Sprawdź ofertę: Minerały
Liszajcem zakaźnym łatwo się zarazić. Do przekazania chorobotwórczych bakterii dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z nosicielem, lecz także przez używanie tych samych przedmiotów, jak ręczniki, zabawki, przybory kuchenne. Ich kolonizacja na ciele odbywa się bezinwazyjnie, jednak choroba może przybrać postać pęcherzykową lub bezpęcherzykową.
Bezpęcherzykową formę liszajca można rozpoznać poprzez charakterystyczne wilgotne ogniska na skórze, które z czasem ewoluują w strupy o żółtawej barwie. Natomiast objawami wariantu pęcherzykowego są wybrzuszenia wypełnione płynną treścią, które mogą ulegać perforacji np. w wyniku drapania, stwarzając ryzyko wtórnej infekcji. Pękające wykwity uwalniają znajdującą się w ich wnętrzu treść, która zastygając na powierzchni skóry, tworzy żółtomiodowe skorupki. Infekcji towarzyszy świąd, może wystąpić też podwyższona temperatura ciała oraz powiększenie węzłów chłonnych.
Przeczytaj również: Liszaj płaski – kluczowe informacje o chorobie. jak leczyć liszaja płaskiego?
