mężczyzna na białym tle ubrany w białą bluzkę i jeansy wskazuje palcami na genitalia
Zdrowie i uroda Emilia Kruszewska
Sprawdź pełną ofertę Aptelia.pl
Przeczytane 24680 razy

Leczenie liszaju twardzinowego u mężczyzn. Jak wygląda diagnostyka zmian?

Liszaj twardzinowy jest zapalną chorobą skóry o charakterze przewlekłym. Leczenie polega na stosowaniu glikokortykosteroidów miejscowych i antybiotyków. W przypadku częstych nawrotów lekarz może podjąć decyzję o chirurgicznym wycięciu zmian i ewentualnym przeszczepie skóry bądź błony śluzowej. Jakie są przyczyny rozwoju liszaja twardzinowego u mężczyzn? Jakie są rokowania?

Spis treści


  1. Objawy i czynniki sprzyjające rozwojowi liszaja twardzinowego
  2. Diagnostyka zmian chorobowych
  3. Leczenie liszaja twardzinowego

Liszaj twardzinowy jest schorzeniem zapalnym o charakterze przewlekłym. Etiologia choroby nie jest znana, jednak wskazuje się na kilka czynników determinujących rozwój schorzenia. Liszaj ma postać zmian grudkowych w kolorze porcelanowobiałym. Choroba rozwijająca się u mężczyzn objawia się wykwitami najczęściej umiejscowionymi na żołędziu, napletku i w ujściu cewki moczowej.

Kup w aptece: Środki na alergie

Objawy i czynniki sprzyjające rozwojowi liszaja twardzinowego

Etiologia liszaja twardzinowego nie jest znana, jednak wskazuje się na czynniki sprzyjające rozwojowi stanu zapalnego, są to m.in.: uwarunkowania genetyczne, czynniki autoimmunologiczne (szczególnie choroba Gravesa-Basedowa, schorzenia tarczycy i cukrzyca) i zaburzenia ze strony układu hormonalnego. Wśród przyczyn wyróżnia się także nieleczone zakażenia wirusami HPV, nieprawidłowe obrzezanie i urazy mechaniczne napletka lub żołędzia.

Choroba objawia się powstaniem liszaja jednego dużego lub kilku mniejszych. Zmiana ma barwę porcelanowobiałą i jest wyraźnie odgraniczona. Z czasem plamy zaczynają stopniowo powiększać się i zlewać w rozległe liszaje. Powierzchnia zmian jest lekko chropowata, a w późniejszym stadium może dochodzić do oddzielania naskórka od skóry i tworzenia się pęcherza. Liszaj twardzinowy umiejscawia się na żołędziu, napletku i w okolicy ujścia cewki moczowej. Zmiany z czasem nabrzmiewają, stają się bardzo bolesne i utrudniają oddawanie moczu. Stosunek płciowy wiąże się z dyskomfortem, a erekcja może powodować krwawienie. Dodatkowo stan zapalny przyczynia się do powstania stulejki i zniekształcenia napletka. Chory skarży się na uporczywy świąd genitaliów i drobne krwawienia z pęcherzy. W zaawansowanej postaci liszaja twardzinowego drobne nadżerki zaczynają pokrywać genitalia. Zmiana u większości pacjentów nie powoduje żadnych innych ogólnych objawów.

Sprawdź także: Czym są kłykciny kończyste – gdzie występują, jak je rozpoznać i leczyć?

Diagnostyka zmian chorobowych

Diagnostyka liszaja twardzinowego opiera się na ocenie przez lekarza zmian skórnych i wyniku badań histopatologicznych pobranego odcinka. Choroba w początkowym stadium może być mylona z łuszczycą i liszajem płaskim zanikowym, dlatego kluczowe jest wykonanie dokładnych badań, umożliwiających ustalenie właściwej i skutecznej terapii.

Przeczytaj również: Liszaj na twarzy u dziecka i dorosłego - jak wygląda?

Powiązane produkty

Leczenie liszaja twardzinowego

W większości przypadków terapia liszaja twardzinowego polega na leczeniu miejscowym zmian zapalnych. Choremu przez mniej więcej 8 tygodni podaje się silne kortykosteroidy. Ze względu na działanie wysuszające leków lekarz może zalecić równoczesne nawilżanie skóry lubrykantami lub środkami o wysokiej zawartości kwasu hialuronowego. Kluczowe w powodzeniu leczenia jest przestrzeganie zasad higieny, jak również niestosowanie podczas kąpieli środków mocno wysuszających, w szczególności mydeł. Stosuje się także inhibitory kalcyneuryny. W przypadku braku reakcji na podawane leki włącza się terapię ogólną opartą na doustnym przyjmowaniu retinoidów. W trakcie terapii zakazane jest współżycie.

Sprawdź ofertę: Lubrykanty i żele intymne

Lekkie odmiany liszaja twardzinowego w początkowym stadium możliwe są do wyleczenia za pomocą miejscowych środków o działaniu przeciwgrzybiczym i antybakteryjnym. Efekt poprawy stanu skóry odczuwalny jest po mniej więcej 10 dniach. Natomiast cięższy przebieg choroby, z tendencją do częstych nawrotów, może być wskazaniem do leczenia chirurgicznego- wycięcia zmian. W przypadku zajęcia napletka stosuje się obrzezanie i ewentualnie przeszczep skóry. Przy zajęciu żołędzi natomiast wycięte zmiany zastępuje się przeszczepem z błony śluzowej jamy ustnej. Największym wyzwaniem dla lekarza jest leczenie zwężenia cewki moczowej powstałego w przebiegu choroby. Zabieg ten jest trudny i przeprowadzany tylko w ośrodkach specjalizujących się w takiej procedurze. Kluczowy w powodzeniu zabiegu jest nie tyle efekt kosmetyczny, ile zachowanie pełnej sprawności seksualnej mężczyzny.

Warto wiedzieć: Opryszczka Narządów Płciowych – Jak Ją Rozpoznać I Skutecznie Leczyć?

Bibliografia

  1. O. Jabłonowska, A. Woźniacka, A. Żebrowska, Lichen sclerosus, „Przegląd Dermatologiczny” 2021.

  2. M. Sosnowski, Urologia polska, „Czasopismo Naukowe Polskiego Towarzystwa Urologicznego” 2008.

  3. T. Drewa, K. Juszczak, Urologia. Ilustrowany podręcznik dla studentów i stażystów, PZWL, 2018.


Wybór redakcji

Ważne: Użytkowanie Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie. Szczegółowe informacje w polityce prywatności.

Zamknij