Łupież, ŁZS, łojotok to najczęściej diagnozowane problemy skóry głowy, które mają podobny przebieg. Sprawdź, co sprzyja ich rozwojowi. Do jakiego lekarza powinieneś udać się, jeśli podejrzewasz chorobę skóry głowy?
Spis treści
- Łojotok skóry głowy
- Łojotokowe zapalenie skóry głowy
- Łupież owłosionej skóry głowy
- Łupież pstry
- Problemy ze skórą głowy – jaki lekarz?
Wszelkie problemy dotyczące kondycji skóry głowy najczęściej wynikają z aktywności patologicznych drożdżaków i bakterii. Ogromny wpływ na rozwój schorzeń skóry głowy mają również predyspozycje genetyczne, zaburzenia gospodarki hormonalnej, przewlekły stres, zaburzenia immunologiczne czy też długotrwałe przyjmowanie leków.
Kup w aptece: Preparaty na odporność
Łojotok skóry głowy
Łojotok skóry głowy to niegroźne schorzenie, które powstaje na skutek zaburzenia pracy gruczołów łojowych, produkujących w nadmiernych ilościach sebum. Gromadzący się w porach skóry łój blokuje mieszki włosowe, przez co zaburza do nich dopływ krwi i tlenu. Skutkiem łojotoku skóry głowy jest nadmierne wypadanie włosów. Czynnikiem wywołującym ten stan jest nieprawidłowa praca układu hormonalnego, a w szczególności progesteronu i androgenów. Ogromne znaczenie ma również podłoże genetyczne. Zaostrzeniu objawów łojotoku skóry głowy sprzyja ubogoresztkowa dieta, spożywanie żywności wysokoprzetworzonej i niewystarczające nawodnienie organizmu.
Przeczytaj również: Jak poradzić sobie z problemem przetłuszczających się włosów?
Łojotokowe zapalenie skóry głowy
Łojotokowe zapalenie skóry głowy (ŁZS) jest nawracającą i przewlekłą chorobą o niejasnej patogenezie. Objawy schorzenia zaostrzają się szczególnie w okresie jesienno-zimowym. Czynniki, które mogą sprzyjać rozwojowi choroby to m.in.: zaburzenia pracy gruczołów łojowych, kolonizacja na skórze chorobotwórczych grzybów i bakterii, obniżenie odporności organizmu, zaburzenia endokrynologiczne i uboga dieta. ŁZS jest jednym z najczęściej diagnozowanych schorzeń skóry. Może występować nawet u 3% populacji.
Do objawów łojotokowego zapalenia skóry głowy należą:
-
zmiany rumieniowe w postaci nieregularnych plam,
-
nadmierne łuszczenie naskórka,
-
wykwity pokryte strupami,
-
podrażnienie skóry,
-
nasilenie produkcji łoju,
-
miejscowe stany zapalne,
-
tłuste i miękkie łuski skórne,
-
silny świąd.
Choroba częściej dotyka mężczyzn, a szczyt zachorowania przypada na okres dojrzewania, czyli w czasie wzmożonej aktywności gruczołów łojowych. Zmiany skórne lokalizują się również na twarzy, klatce piersiowej, okolicach intymnych i plecach. Plamy z lepkimi strupami najczęściej występują na czole, brwiach i uszach. ŁZS występuje praktycznie u każdego dziecka, przybierając postać ciemieniuchy. Ustępuje samoistnie i nie zagraża zdrowiu niemowlęcia.
Przeczytaj także: Domowe sposoby na ciemieniuchę u dorosłych
Łupież owłosionej skóry głowy
Łupież jest jedną z najczęściej diagnozowanych chorób skóry głowy. Charakterystycznym objawem schorzenia jest nadmiernie złuszczający się naskórek. Choroba ma tendencję do zaostrzania się i remisji. Rozwojowi łupieżu sprzyja wiele czynników, m.in. zaburzenia procesu odnowy naskórka, zaburzenia immunologiczne, dieta uboga w witaminy i minerały (cynk, potas, selen, wapń, magnez, żelazo), zakażenie skóry patogenami. W zależności od postaci zmian skórnych wyróżniamy łupież tłusty (nadmierne łuszczenie skóry z tłustymi łuskami wraz z nasilonym łojotokiem) i łupież suchy (nadmierne łuszczenie się suchych płatków skóry, bez nasilonego wydzielania sebum). Choroba zwykle ma łagodny przebieg, nie powoduje stanów zapalnych i podrażnień. Dla wielu osób jest jednak problemem estetycznym.
Sprawdź ofertę: Środki na łupież
Łupież pstry
Łupież pstry to przewlekła, grzybicza choroba skóry wywołana przez patogen Malassezia. Schorzenie objawia się nierównomiernymi plamami zlokalizowanymi na skórze głowy, karku, brzucha, klatce piersiowej, plecach. Zmiany skórne mają kolor żółtobrunatny lub jasnoczerwony. Pod wpływem słońca bledną, a w kontakcie z wilgocią ciemnieją. U większości pacjentów nie powodują innych objawów. Co istotne, u wielu osób, pomimo kontaktu z patogenem, nie dochodzi do rozwoju choroby. Aktywności grzyba sprzyja natomiast wysoka temperatura, duża wilgotność powietrza, niewystarczająca higiena osobista i osłabienie odporności (np. po długotrwałej antybiotykoterapii). Na rozwój grzyba narażone są szczególnie osoby otyłe, u których w fałdach skóry panują idealne warunki do rozmnażania się patogenu.
Łupież pstry jest chorobą zakaźną. Do przeniesienia patogenu może dojść na basenie, w gabinecie fryzjerskim, kosmetycznym lub przez używanie wspólnych rzeczy z chorym, np. ręczników, pościeli, ubrań, szczotki do włosów, pędzli do makijażu. U większości pacjentów dochodzi do nawrotu choroby i zakażenia patogenem innych osób, również domowników. Dlatego w przypadku podejrzenia choroby należy skontaktować się z lekarzem i ściśle przestrzegać zaleceń.
Problemy ze skórą głowy – jaki lekarz?
Choroby skóry głowy mają najczęściej charakter przewlekły z okresami nawrotów. Próby leczenia na własną rękę mogą jedynie skutkować krótkotrwałym złagodzeniem objawów, dlatego niezbędna jest konsultacja u dermatologa. Uzupełnieniem diagnostyki może być również wizyta u trychologa. Celem terapii jest zmniejszenie widoczności, a nawet redukcja objawów i przywrócenie pacjentowi komfortu życia. Podstawą w leczeniu wszystkich chorób skóry głowy jest pielęgnacja skalpu specjalistycznymi dermokosmetykami o działaniu przeciwgrzybiczym, nawilżającym, ściągającym, regulującym pracę gruczołów łojowych. W przypadku nadmiernych objawów lub aktywności szkodliwych patogenów lekarz może włączyć dodatkowo czasowe stosowanie miejscowych środków bakteriobójczych. Jeśli czynnikami wywołującymi schorzenia skóry głowy są zaburzenia hormonalne, niezbędne jest podjęcie leczenia pod opieką endokrynologa.
Sprawdź ofertę: Kosmetyki do włosów
A: Emilia Kruszewska
Z: lek. Agnieszka Żędzian
