Łupież pstry to choroba grzybicza polegająca na namnażaniu patogenu naturalnie bytującego na powierzchni skóry dzieci i dorosłych. Do jego rozwoju przyczynia się nadmierna potliwość, nadprodukcja sebum i osłabiona odporność. Łupież jest zaraźliwy tylko w wyjątkowych okolicznościach.
Spis treści
- Czy łupież pstry jest zaraźliwy?
- Jak wygląda łupież pstry?
- Łupież pstry – leczenie
- Domowe sposoby na łupież pstry
Specjalny szampon oraz maści zwalczające łupież pstry stanowią jeden ze skuteczniejszych sposobów walki z grzybiczą chorobą skóry. Uzupełnieniem kuracji mogą być domowej roboty płukanki, maseczki i kompresy. Łupież, mimo leczenia, lubi jednak nawracać, dlatego ważna jest profilaktyka.
Kup w aptece: Środki na łupież
CZY ŁUPIEŻ PSTRY JEST ZARAŹLIWY?
Łupież pstry to choroba grzybicza powierzchniowej warstwy skóry spowodowana przez drożdżopochodne grzyby z gatunku Malassezia. Naturalnie bytują one na jej zewnętrznej warstwie, wchodząc w stały skład mikroflory, z wyjątkiem noworodków i niemowląt do 1. roku życia. Do rozwoju choroby przyczyniają się nadmierna potliwość oraz nadprodukcja sebum o różnym podłożu. Zazwyczaj występuje u ludzi po zakończonym okresie dojrzewania. Istotnym czynnikiem jest osłabienie odporności, dlatego może pojawić się u przewlekle chorych, np. biorców przeszczepów czy nosicieli wirusa HIV. Choroba rozpoczyna się z chwilą wzrostu liczby grzybów i jest zakaźna tylko w wyjątkowych okolicznościach. Szczególnie narażeni są ci, u których czynnik chorobotwórczy nie wchodzi w skład fizjologicznej mikroflory skóry. U zdrowych, nieobciążonych przewlekłymi chorobami osób łupież pstry nie stanowi zagrożenia, a jedynie defekt kosmetyczny. Wywołuje wtedy drobne, dobrze odgraniczone lub zlane w większe skupiska brunatne plamy. Łupież bywa jednak niebezpieczny dla pacjentów, np. z założonym w w okolicy klatki piersowiej cewnikiem do żywienia parenteralnego oraz osób z immunosupresją.
Konsekwencją zakażenia grzybem u tych pacjentów może być posocznica. Leczenie łupieżu pstrego pozostaje czasochłonne i wymaga restrykcyjnego postępowania objawowego. Terapię należy kontynuować również po ustąpieniu objawów, ponieważ łupież lubi nawracać.
Przeczytaj również:
JAK WYGLĄDA ŁUPIEŻ PSTRY?
W fazie zaawansowanej łupież pstry przyjmuje zwykle postać dobrze odgraniczonych plam o brązowo-brunatnym zabarwieniu. Najczęściej zmiany dotyczą okolic karku, pleców i klatki piersiowej. Zmiany mogą również wystąpić na twarzy, czy głowie. Przebarwienia tego rodzaju mogą szerzyć się i zlewać ze sobą, tworząc na skórze większe mozaikowe wzory. Łupież pstry występujący na ciele charakteryzuje się lekkim łuszczeniem, a następnie odbarwieniem, które może pojawić się pod wpływem promieniowania UV. Zmiany zazwyczaj nie powodują większego świądu ani innych dolegliwości, ale mogą nasilać istniejące już schorzenia dermatologiczne, jak atopowe zapalenie skóry czy łuszczycę.
Kup w aptece: Preparaty do atopowej skóry
ŁUPIEŻ PSTRY – LECZENIE
Leczenie łupieżu pstrego obejmuje przede wszystkim używanie preparatów kosmetyczno-leczniczych o działaniu zmniejszającym ilość drożdżaków. W terapii stosuje się najczęściej szampony, emulsje, maści bądź żele zawierające aktywne substancje przeciwgrzybicze. Maść na łupież pstry zwykle należy nałożyć miejscowo i pozostawić do wyschnięcia, po czym dokładnie zmyć. Z kolei płynne preparaty pielęgnacyjne dobrze jest najpierw mocno spienić, a następnie wmasowywać w skórę przez odpowiednio długi czas według podanych zaleceń producenta. Ze względu na to, że łupież pstry łatwo przeoczyć w miejscach owłosionych i mało widocznych, warto kontynuować kurację również po ustąpieniu objawów.
Sprawdź ofertę: Preparaty na grzybicę skóry
Łupież pstry na ciele lubi powracać, dlatego w ramach profilaktyki oraz jako uzupełnienie leczenia dobrze jest zatroszczyć się o higienę osobistą. Dotyczy to nie tylko najbardziej narażonych na jego obecność okolic, ale też uwzględnienie czystości bielizny, ubrań wierzchnich i pościeli. Szczególnie niebezpieczne bywają sztuczne, nieprzepuszczające powietrza materiały. Dużą uwagę do czystości powinny przykładać osoby z tendencją do nadmiernego pocenia oraz posiadające gęsty, ciemny zarost. Dokuczliwy, bywa łupież pstry na brzuchu i klatce piersiowej, czyli miejscach, w których szczególnie u mężczyzn obserwuje się owłosienie. Ponadto należy uwzględnić regularną dezynfekcję rąk, zabiegi złuszczające martwy naskórek, tonizację oraz nawilżanie skóry.
Dowiedz się więcej: Łupież pstry – leczenie domowymi sposobami
DOMOWE SPOSOBY NA ŁUPIEŻ PSTRY
W walce z chorobą cenne są również domowe sposoby wykorzystujące naturalne składniki spożywcze obecne niemal w każdej kuchni. Jednym z nich jest leczenie łupieżu pstrego octem jabłkowym. To produkt, który można wykorzystać np. w formie okładów. Kompres octowy warto stosować 1 raz w tygodniu. Aby wykonać okład na łupież pstry, wystarczy przygotować mieszankę 0,5 l wody z 3–4 łyżkami octu, namoczyć gazę w powstałym roztworze i przyłożyć ją na kilka minut do chorej okolicy. Po zabiegu dobrze jest umyć skórę pod bieżącą, letnią wodą. Leczenie octem jabłkowym może też odbywać się w formie płukanki do włosów lub ciała. Najlepiej wykonać to po uprzednim oczyszczeniu owłosienia szamponem antygrzybicznym.
Warto wiedzieć: Szampon przeciwłupieżowy – jak działa i jak wybrać najlepszy?
