Spis treści:
- Jak często niemowlę powinno robić kupkę?
- Zaparcia u niemowląt – objawy i przyczyny
- Co na zaparcia u noworodka i niemowlaka?
- Jak zapobiegać zaparciom u dzieci?
Jak często niemowlę powinno robić kupkę?
W pierwszych dniach po urodzeniu noworodek wydala smółkę. Proces ten może trwać około trzy doby, a maluch oddaje minimum dwie kupki dziennie. Po około tygodniu rytm wypróżnień staje się bardziej regularny, a dziecko robi kilka kup dziennie, mniej więcej 3-4 na dobę, z kolei po zakończeniu okresu noworodkowego, mniej więcej w połowie 2 miesiąca życia, u każdego niemowlęcia proces defekacji nabiera indywidualnego charakteru i jest zależny od sposobu karmienia. Przy karmieniu piersią można być niemal pewnym stolca po każdym karmieniu, ale nie u wszystkich dzieci jest to regułą.
Przeczytaj: Wzdęcia u niemowlaka – objawy, leczenie
U dzieci karmionych piersią rytm wypróżnień może nie być regularny. Stolec może pojawiać się bardzo często, nawet do 12 razy dziennie, jak i raz na 2 tygodnie. Nie ma tutaj żadnej reguły. Jeśli maluch zachowuje się przy tym swobodnie, zdrowo rośnie i nie wykazuje żadnych zaburzeń rozwojowych – można być spokojnym.
W miarę rozwoju dziecka i późniejszych zmian w jego diecie także rytm wypróżnień może ulec zmianie. Mogą pojawić się także problemy, a jednym z najczęstszych są zaparcia u niemowląt. Skąd się biorą i jak je rozpoznać?
Przeczytaj: Kolki u niemowląt, przyczyny, objawy, leczenie
Zaparcia u niemowląt – objawy i przyczyny
Brak kupy u niemowląt nie zawsze oznacza problem. Jeśli jednocześnie maluch rozwija się prawidłowo, a w przypadku wypróżnienia kupa nie różni się od poprzednich oraz waga dziecka pozostaje w normie – wszystko jest w porządku. Jeśli jednak ilość kup u niemowlaka znacznie się ograniczyła, a do tego przyrost wagi i wzrost zaczynają hamować, może to oznaczać, że w procesie metabolizmu dziecko trawi cały pokarm i być może jest go zbyt mało, by pokrywał jego zapotrzebowania. Wówczas należy się zastanowić nad zmianami w diecie.
Problem pojawia się wtedy, kiedy widać, że oddanie stolca sprawia dziecku problem. Do najczęstszych objawów zaparć należą:
-
wyraźny dyskomfort dziecka – prężenie, drażliwość i płaczliwość, niechęć do leżenia na brzuchu,
-
napięty, twardy brzuch, którego lekki ucisk powoduje u dziecka ból,
-
nadymanie brzuszka,
-
osłabienie apetytu,
-
podkurczanie nóżek i gazy, które nie przynoszą ulgi,
-
brak stolca, mimo parcia,
-
stolec o twardej, zbitej konsystencji.
Warto jednak odróżnić zaparcia od dyschezji, która jest zjawiskiem dość naturalnym, nie stanowi powodu do niepokoju, choć może go wywoływać, właśnie ze względu na skojarzenie z zaparciami. Jest to jednak zaburzenie, które nie wymaga żadnej interwencji.
Dyschezja występuje o koło 3% dzieci w pierwszych miesiącach życia. Stolec zostaje wydalony, ale cały proces poprzedza atak bólu i płaczu, który może trwać od 10 do 20 minut. Dziecko pręży się, podkurcza nóżki, robi się czerwone na twarzy, ale oddaje miękki stolec o konsystencji pasty. Dyschezja mija samoczynnie mniej więcej do 6-9 miesiąca życia, po nabyciu przed dziecko koordynacji między mięśniami tłoczni brzusznej a zwieraczami odbytu.
Jeśli zaś chodzi o przyczyny zaparć u noworodków i niemowląt, zazwyczaj mają one związek z nieodpowiednią dietą, alergiami pokarmowymi (np. na białka mleka krowiego), niedojrzałością układu pokarmowego, zbyt małą ilością płynów i produktów bogatych w błonnik w diecie dziecka. Rzadziej mają podłoże chorobowe (zaparcia powoduje m.in. choroba Hirschsprunga). U starszych dzieci zaparcia mogą mieć podłoże psychiczne – wydalenie stolca może wywoływać traumatyczne wspomnienia z bólem, przez co następuje wstrzymanie wypróżnienia.
Sprawdź oferty: Kolka u dzieci