Snup, 1 mg/ml, aerozol do nosa, 10 ml

Czym jest Snup i kiedy stosować lek?

Snup to produkt leczniczy w postaci aerozolu do nosa, przeznaczony dla osób powyżej 12 roku życia. Zawarty w nim chlorowodorek ksylometazoliny zmniejsza obrzęk błony śluzowej nosa. Lek ten stosuje się w krótkotrwałej kuracji niedrożności nosa z katarem, wywołanej przez przeziębienie albo zapalenie zatok przynosowych.

Jaki jest skład leku Snup?

W 1 ml aerozolu do nosa znajduje się:

• substancja czynna: chlorowodorek ksylometazoliny 1 mg
• substancje pomocnicze: potasu diwodorofosforan, woda morska oczyszczona, woda oczyszczona.

Snup - jak stosować?

Lek ten powinno się podawać zgodnie z ulotką dla pacjenta albo zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W przypadku pojawienia się jakichkolwiek wątpliwości zaleca się skorzystanie z porady lekarza lub farmaceuty.

Lek stosować donosowo. Nie przyjmować dawek większych niż zalecane oraz przez okres dłuższy niż wskazany.

Osoby powyżej 12 roku życia - 1 dawka aerozolu do każdego otworu nosowego. Maksymalna liczba dawek: 3 dziennie.

Przed przyjęciem leku wskazane jest delikatne wydmuchanie nosa. Zalecane jest zastosowanie ostatniej dawki produktu codziennie przed snem.

Instrukcja aplikowania aerozolu znajduje się w ulotce dołączonej do opakowania leku.

Leku nie stosować przez okres dłuższy niż 7 dni, chyba że lekarz zaleci inaczej.

Wskazane jest zrobienie kilkudniowej przerwy przed ponowną terapią tym lekiem.

Po stosowaniu tego leku przez długi czas wystąpić może obrzęk błony śluzowej nosa.

Pacjenci cierpiący na przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa mogą przyjmować ten lek tylko pod kontrolą lekarską.

Jeśli pacjent odczuwa, że lek działa zbyt słabo lub za mocno, powinien skonsultować się z lekarzem.

Przeciwwskazania do stosowania leku Snup.

Leku tego nie podawać osobom:

• uczulonym na chlorowodorek ksylometazoliny albo jakąkolwiek substancję zawartą w tym leku
• cierpiącym na określoną postać przewlekłego zapalenia błony śluzowej nosa (wysychające zapalenie błony śluzowej nosa)
• które przeszły niedawno operację mózgu przez nos oraz usta albo inną operację przebiegającą z odsłonięciem zewnętrznej warstwy (opony twardej) mózgu.

Jak działa lek Snup?

Zawarty w tym leku chlorowodorek ksylometazoliny zwęża naczynia krwionośne błony śluzowej nosa, przez co zmniejsza jej obrzęk oraz ułatwia oddychanie przez nos.

Działania niepożądane leku Snup.

Lek ten, jak wszystkie leki, może być przyczyną wystąpienia działań niepożądanych, jednak nie każdy pacjent ich doświadczy.

Działania niepożądane, jakie często (rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów) mogą pojawić się po podaniu tego leku to: uczucie pieczenia i suchość błony śluzowej nosa, kichanie.

Działania niepożądane, jakie niezbyt często (rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów) mogą pojawić się po podaniu tego leku to: reakcje nadwrażliwości (wysypki skórne, świąd, obrzęk skóry i błon śluzowych), po ustaniu działania leku silne uczucie „zatkania” nosa (zwiększone przekrwienie błon śluzowych), krwawienie z nosa.

Powyżej wymienione nie stanowią pełnej listy możliwych działań niepożądanych. Aby poznać pozostałe, należy przeczytać ulotkę dla pacjenta dołączoną do opakowania leku.

Czy Snup wchodzi w interakcje z innymi lekami?

Informację o aktualnie i ostatnio przyjmowanych lekach, a także o produktach leczniczych, które pacjent planuje przyjmować (również bez recepty) powinno się przekazać lekarzowi.

Produkty lecznicze, które mogą wchodzić w interakcje z tym lekiem to:

• trójpierścieniowe lub czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne
• inhibitory MAO (inhibitory monoaminooksydazy) - również, jeśli pacjent przyjmował je w ciągu ostatnich 14 dni
• leki obniżające ciśnienie krwi (np. metyldopa)
• środki wskazujące potencjalne działanie zwiększające ciśnienie krwi (np. doksapram,
• ergotamina, oksytocyna).

Ostrzeżenia.

Nie podawać osobom poniżej 12 roku życia.

Pacjent powinien skonsultować się z lekarzem albo farmaceutą przed użyciem tego leku, jeśli:

• wystąpiła u niego w przeszłości silna reakcja na leki sympatykomimetyczne (takie jak adrenalina)
• otrzymuje on inhibitory monoaminooksydazy (inhibitory MAO) oraz inne leki, które mogą podwyższać ciśnienie krwi
• występuje u niego: podwyższone ciśnienie wewnątrz oka (zwłaszcza jaskra z wąskim kątem przesączania), ciężka choroba układu krążenia i wysokie ciśnienie krwi, guz nadnerczy (guz chromochłonny), zaburzenia metaboliczne (nadczynność tarczycy oraz cukrzyca), powiększenie gruczołu krokowego, porfiria.

Pacjentkom w ciąży, planującym lub podejrzewającym bycie w ciąży, a także w okresie karmienia piersią zaleca się konsultację z lekarzem lub farmaceutą przed podaniem tego leku.

Nie stosować u kobiet ciężarnych (wyjątek stanowi zalecenie lekarza oraz dokładna ocena korzyści i ryzyka).

Biorąc pod uwagę korzyści oraz ryzyko wynikające z podawania tego leku kobietom karmiącym piersią, należy podjąć decyzję o przerwaniu karmienia piersią albo zaprzestaniu stosowania tego leku. W okresie karmienia piersią nie należy podawać dawki leku większej niż zalecana.

Stosowanie tego leku zgodnie z zaleceniami nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów albo obsługiwania maszyn. Jednak, jeśli u pacjenta pojawi się uczucie senności albo ospałości w trakcie kuracji tym lekiem, powinien on powstrzymać się od wykonywania takich czynności.

Unikać kontaktu bezpośredniego tego leku z oczami.

W przypadku, gdy pacjent podejrzewa, że pojawiło się u niego zakażenie bakteryjne, powinien on skorzystać z porady lekarza. Lek ten może być stosowany przez maksymalnie jedną osobę.

Występują pojedyncze przypadki pojawienia się ciężkich działań niepożądanych (szczególnie zatrzymania oddychania) po zastosowaniu dawek terapeutycznych tego leku. Należy bardzo uważać, aby uniknąć jego przedawkowania.

Lek ten przechowywać w miejscu niewidocznym i nieosiągalnym dla dzieci.

Nie stosować, jeśli od pierwszego otwarcia leku upłynął ponad rok.

Producent