Braunovidon, 100 mg/g, maść, 20 g

Czym jest Braunovidon i kiedy stosować lek?

Braunovidon jest to lek w postaci maści o brązowej barwie. Stosowany jest w leczeniu zmian skórnych, taki jak oparzenia płomieniem lub gorącym płynem, zakażone owrzodzenia, odleżyny, zakażone powierzchowne ubytki skóry niewykazujące tendencji do gojenia się z odczynem zapalnym lub głębszym owrzodzeniem, ropne zmiany skórne, choroby skóry bakteryjnego lub grzybiczego pochodzenia. Lek ten przeznaczony jest do stosowania u osób powyżej 6 miesiąca życia.

Jaki jest skład leku Braunovidon?

Substancją czynną tego leku jest powidon jodowany (Povidonum iodinatum) (z 10% zawartością dostępnego jodu), którego zawartość w 100 g maści wynosi 10 g.

Substancje pomocnicze zawarte w tym produkcie leczniczym to: makrogol 400, makrogol 4000, woda oczyszczona, sodu wodorowęglan.

Braunovidon - jak stosować?

Lek ten zawsze powinno stosować się według zaleceń opisanych w ulotce lub tak jak zostało to wskazane przez lekarza lub farmaceutę, do których należy udać się w razie jakichkolwiek wątpliwości.

Osoby powyżej 6 miesiąca życia: maść dokładnie nakładać na całą chorobowo zmienioną powierzchnie skóry kilka razy na dobę, w początkowym okresie leczenia co 4 do 6 godzin. Gdy maść się odbarwi należy nałożyć jej nową warstwę.

Przeciwwskazania do stosowania leku Braunovidon.

Przeciwwskazania do stosowania tego produktu leczniczego są następujące:

• uczulenie na jod lub którykolwiek z pozostałych składników zawartych w tym leku
• zespół opryszczkowego zapalenia skóry
• choroby tarczycy
• przed lub po leczeniu radioaktywnym izotopem jodu (do czasu zakończenia terapii).

Jak działa Braunovidon?

Powidon jodowany (Povidonum iodinatum) zawarty w tym produkcie leczniczym ma działanie antyseptyczne.

Działania niepożądane leku Braunovidon.

Jak każdy lek, również Braunovidon może wywoływać działania niepożądane. Należy jednak pamiętać, że występują one tylko u niektórych osób.

Do możliwych bardzo rzadkich (u 1 na mniej niż 10 000 osób) działań niepożądanych należą reakcje anafilaktyczne.

Do możliwych działań niepożądanych o nieznanej częstotliwości należą: reakcje skórne np. późna alergia kontaktowa (swędzenie, zaczerwienienie, pęcherzyki), niewydolność nerek, zaburzenia osmolarności surowicy, zaburzenia elektrolitowe, kwasica metaboliczna, zaburzenia czynności tarczycy (przy długim stosowaniu leku lub na duże powierzanie skóry), przemijający ból, uczucie pieczenia i gorąca, zaburzenie gojenia się rany (przy długim stosowaniu leku).

Czy Braunovidon wchodzi w interakcje z innymi lekami?

Przed rozpoczęciem stosowania leku należy poinformować lekarza lub farmaceutę o każdym leku aktualnie przyjmowanym przez pacjenta oraz każdym leku stosowanym w ostatnim czasie, jak i o lekach, których zażywanie pacjent planuje rozpocząć. Dotyczy to również produktów leczniczych przyjmowanych bez recepty.

Nie stosuje się tego produktu jednocześnie z następującymi lekami: substancjami redukującymi, solami alkaloidowymi, kwasem taninowym, kwasem salicylowym, solami srebra, solami bizmutu, taurolidyną, nadtlenkami wodoru, pochodnymi rtęci.

Podczas terapii litem nie zaleca się regularnego stosowania tego produktu leczniczego.

Lek ten inaktywuje enzymy w produktach do opatrywania ran, w wyniku czego tracą one swoje właściwości.

Ostrzeżenia.

Pacjentkom w ciąży, planującym lub podejrzewającym bycie w ciąży, a także w okresie karmienia piersią zaleca się konsultację z lekarzem lub farmaceutą przed podaniem tego leku.

Lek ten może być stosowany do 9 tygodnia ciąży wyłącznie po wcześniejszej konsultacji z lekarzem. Stosowanie tego produktu po 9 tygodniu ciąży i w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane.

Produkt ten reaguje z białkami i niektórymi związkami organicznymi np. składnikami krwi lub ropy, co może prowadzić do zmniejszenia jego skuteczności.

Podczas stosowania tego produktu niektóre diagnostyczne badania laboratoryjne mogą być zafałszowane np. oznaczanie poziomu hemoglobiny oraz glukozy za pomocą o-toluidyny lub żywicy guajakowej.

Lek ten może być przeszkodą w wykonywaniu niektórych badań tarczycy (scyntygrafii, oznaczania jodu związanego przez białko, diagnostyki z użyciem radioaktywnego izotopu jodu), co może uniemożliwiać leczenie za pomocą radioaktywnego izotopu jodu.

Nowy sycyntygram może być wykonywany dopiero 1-2 tygodni po zakończeniu terapii tym lekiem.

Zaleca się przechowywać lek w otoczeniu o temperaturze nie wyższej niż 25°C, w miejscu niedostępnym dla dzieci.

U noworodków i niemowląt poniżej 6 miesiąca życia nie stosuje się tego produktu leczniczego.

Producent